Kort weekje Chhuck - Phnom Penh - Kep

O, o, en toen was het zomaar eerste kerstdag. Het gaat hier volledig aan me voorbij, ondanks alle meldingen en foto's op facebook. Ik lig hier nu in m'n hangmat in Kep tussen de mangobomen, uit te zweten na een inspannend fietstochtje in 30 graden naar de crabmarket. Ik verblijf op een super relaxte plek. Uitzicht op de bergen van het national park en verder een plek om helemaal niets te doen, behalve dan een blog schrijven en te mijmeren over de fantastische ervaringen die ik tot nu toe heb meegemaakt. Over alle lieve mensen die ik tot nu toe ben tegen gekomen en over hoe heerlijk dit leventje is.  

Afgelopen week zonder medevrijwilliger in het dorp. Maandagmiddag met Chheng op pad geweest. Er kwamen nog 3 vrijwilligers kijken die in Takeo, de andere commune van CDO aan het werk gaan. Omdat Jan alle vrijwilligers wil spreken waren zij eerst in Siem Reap. Met Chheng naar de moeder met de 7 kinderen geweest (t lijkt wel een sprookje maar dan anders) om te vragen waar haar behoefte lag. Zij werkt maar 1 dag in de week en is nog bezig haar leven weer op te pakken dus afgesproken dat ik in ieder geval de afgelopen week nog eten enzo zou langs brengen. Chheng neemt het nu ik weg ben van mij over en dan betaalt CDO. Daarna met Chheng bij Sinoon langs geweest om te vertellen dat ik het incomateriaal de volgende dag zou brengen. Sinoon was weer een beetje ziekjes waardoor zij weer niet naar school kon. Wel heeft zij zich als doel gesteld dat zij met mij kan dansen tegen de tijd dat ik weg ga. Een uitdaging met een dwarslaesie! Dinsdag was het in de kliniek druk. Veel zwangere vrouwen, die op van alles en nog wat werden getest (hemoglobine, hiv en eiwit in de urine). De zwangere vrouwen krijgen ook een tetanusinjectie die ik dan mag plaatsen. Verder voorlichting over anticonceptie en hoe een condoom te gebruiken en nog een prikpil toegediend. Ondertussen kwam er een jongen met een abces onder zijn arm dat werd open gesneden en een jongen die bij het opzuigen van benzine om het van de ene in de andere tank te krijgen per ongeluk de benzine doorslikte, Die werd nadat hij alles uitgebraakt had aan een infuus gelegd. Dinsdagmiddag ben ik nog naar Sinoon geweest om het incomateriaal af te leveren en hebben we elkaars nagels gelakt. 

Woensdag en donderdag waren ook weer twee ontroerende dagen. De kliniek werd ingericht als tandartskliniek. 'S morgens kwamen een aantal tandartsen uit Californië met drie nurses uit de Angkor Children Hospital uit Siem Reap. Deze tandartsen hebben zich volledig belangeloos ingezet voor de Cambodjaanse kinderen, Zo ontzettend mooi om te zien. En in tegenstelling tot de kinderen in Nederland huilen deze kinderen niet. Ze laten alles gelaten over zich heen komen. Wel zag ik sommige kinderen met gebalde vuistjes en kromme tenen liggen (deed me een beetje aan mezelf denken in de tandartsstoel) maar ze gaven geen krimp. Zeiden zelfs na de behandeling 'Akun' met hun handjes gevouwen voor de borst zoals ze hier in Cambodja dankjewel zeggen. Het kwam er op neer dat er maar een enkeling was die niets aan het gebit mankeerde, de meesten hadden of gaatjes of er moesten een of meerdere kiezen getrokken worden. Gelukkig kregen ze wel een verdoving. Voordat ze voor de controle gingen kregen ze een tandenborstel en een tube tandpasta en konden ze de tanden poetsen. Het probleem is nu oook weer: de ouders hebben geen geld voor tandenborstel en tandpasta. Dus de kinderen kunnen niet poetsen en weten ook niet hoe te poetsen. Daarbij eten ze redelijk veel snoepjes en drinken suikerwater, dus dat is ook niet echt bevordelijk. In een gesprek met een teacher gevraagd of er behoefte is aan voorlichting hoe de tanden te poetsen. Hij  vond dit wel een goed idee. Eind februari komen er twee geneeskunde studenten voor 4 weken naar Chhuck. Een van hun had mij al een mail gestuurd met hun plannen en ideeën en of dat haalbaar was. Ik heb haar nu per mail voorgesteld om iets aan poetsvoorlichting op school te gaan doen. Zelf spaar ik al 2 maanden de tandenborstels uit mijn hotel in Siem Reap om ze uit te delen. Ik heb hun nu gevraagd om aan hun tandarts misschien kleine tubetjes tandpasta te vragen of het eventueel goedkoop te kopen bij de action ofzo. Hier is tandpasta inderdaad niet goedkoop. Misschien gaat het iets helpen tegen gaatjes en verrotte kiesjes. Ik heb een filmpje gemaakt omdat ik het zo mooi vond om te zien, al die dappere kindertjes. Na de behandeling mochten ze overigens ook nog een kadootje  uitzoeken, voor hun ook heel bijzonder. 

En verder in het huis waar ik woon weer een nieuwe plaag: 's avonds stikt het er van een soort kleine sprinkhaantjes. Ze zoemen niet maar springen wel in je haar, je nek en in je eten. Echt niet fijn. Ook mijn slaapkamer was natuurlijk vergeven van deze beesten. En zie dan maar onder je klamboe te komen zonder zo'n beest. Dus natuurlijk, toen ik lag dach ik eerst, o jee, tanden nog niet gepoetst en natuurlijk zaten er ook 2 onder de klamboe. Verschrikkelijk! De muizen rennen ook nog vrolijk in de rondte, dus ik was eigenlijk wel blij dat ik er even 2 weken tussenuit kon. De muizen zitten dus in een ton waar de rijst in zit. Kamniang heeft het me laten zien. Dat is dus de rijst die ik 's avonds ook eet........ hoe erg is dat!  Kamniang speelt gewoon met die muizen en Rita doet vrolijk mee, voor haar is er natuurlijk geen verschil tussen een kat of een muis. Ik heb Kamniang op het hart gedrukt om de muizen te doden in plaats van er mee te spelen. Volgens Laum doen de jongens dat. Anders komt er natuurlijk nooit een einde aan de plaag. Zucht........

Morgen zal Tim beginnen voor CDO. Het is een 26 jarige jongen net afgestudeerd. We haden al met elkaar gemaild. Donderdagavond is hij aangekomen in Siem Reap, net toen ik weg ging. We hebben nog wel met elkaar kunnen appen. Vanaf 9 januari zal ik dus nog 2 weken met hem in het huis zijn. Gezellig. 

Maar goed,inmiddels ben ik dus in Kep aangekomen. Ging donderdag met de nachtbus van Siem Reap naar Phnom Penh. Dat was heel goed te doen, ik heb best goed geslapen. Vervolgens 's morgens om half 6 al in Phnom Penh. De tuktukdriver wist wel waar mijn hotel was. Nou niet dus. Hij reed maar een beetje op niks af. Ik wist ongeveer wel waar het was, maar in het donker, in een vreemde stad is dat sowieso niet handig. De man  werd steeds bozer, omdat het volgens hem veel verder was dan de 3 dollar die ik hem zou betalen. Zijn probleem. Dit is een zeer herkenbaar iets als je op reis bent. Op mijn telefoon heb ik de app Maps.me. Daarmee kan je offline alles lokaliseren en ook de route bepalen. Die app was ik helaas even vergeten. Nou ja, we zijn er uiteindelijk gekomen. Phnom Penh vind ik verder niet heel bijzonder, ik ben echt heel blij dat ik in Siem Reap zit. 

Morgen ga ik naar Rabbit eiland. Ik heb begrepen dat het zo wordt genoemd vanwege de vorm en niet omdat er konijnen zouden zitten. Het moet een relaxed eilandje zijn (nog relaxter?) Daarover in het volgende blog meer. 

Ik wens jullie alvast een goede jaarwisseling toe! Tot volgende week! Dikke kussen, xxx

Het uploaden van de video lukt nog niet erg. Ik ga even eten en probeer het later nog een keer. Echt leuk om een indruk te krijgen!