Afscheid van Hanneke en Wimjan en weer terug in Siem Reap

  
Hoi allemaal,      

Mijn laatste verhaal was vorige week vanaf Koh Rong Samloen. Wat hebben we daar genoten van het niks doen en van de rust. Er zijn geen wegen, er lopen alleen wat paadjes door de jungle naar de andere kant van het eiland. Verder wordt alles op het eiland aangevoerd met boten. Prachtige baaitjes gezien, lekker gezwommen in zee. Wat een leven. Woensdag zijn we weer met de boot terug gegaan naar Sihanoukville. De boot ging om 10 uur. Om 13.30 uur hadden we een busje naar Phnom Penh. Op de heen weg deed de boot er een uur over, dus we gingen er van uit dat we in Sihanoukville nog wel wat tijd hadden. Wimjan en Hanneke wilden nog wat dingetjes kopen om mee naar huis te nemen (op het eiland 2 minimarktjes en verder niets). De boot voer echter van Koh Rong Sanloem naar Koh Rong . Daar moesten we allemaal bij de steiger de boot uit en wachten op een volgende boot. En dat duurde best lang....... Onze bagage kwam op de volgende boot helemaal onderaan te liggen, daar konden we ook verder weinig tegen doen. Dus eenmaal op Sihanoukville moesten we eerst wachten totdat iedereen de boot af was, daarna kwam pas de bagage. En toen was het inmiddels 13 uur...... De dame bij wie de boot op de heenweg hadden geboekt had ons verteld dat het vanaf de pier tot het postkantoor, waar ons busje zou vertrekken, 10 minuten zou zijn met de tuktuk. Het duurder toch even voordat we een tuktuk hadden gevonden en de driver wist ons te vertellen dat het 20 - 30 minuten was naar het postkantoor. Wij behoorlijk in de stress en gezegd dat hij er zo snel mogelijk heen moest rijden. Dat ding kwam bijna niet tegen de eerste de beste heuvel op. Hanneke ging bellen naar de buscompany, in de herrie van die tuktuk, en dat schoot ook niet erg op. Al met al waren we gewoon met 10 minuten bij het postkantoor, op tijd dus. We zijn er alledrie met open ogen ingetrapt. Die man heeft gewoon gezegd dat het een lange rit was om de 7 $ die hij er voor vroeg te rechtvaardigen. Wat natuurlijk achteraf gezien veel te veel was voor dit korte ritje. 
Hanneke en Wimjan hadden aan de driver van het busje naar Phnom Penh gevraagd of ze er bij de airport uit gezet konden worden. Ze hadden de volgende ochtend vroeg een vlucht naar Bangkok en een hotel bij de airport geboekt. En dit was mogelijk. Gelukkig, want anders hadden ze eerst mee gemoeten naar het postkantoor en daarna weer met een tuktuk terug. Van het vliegveld naar het postkantooor heeft nog zeker een half uur geduurd. Omdat ik de volgende dag weer vanaf het postkantoor met een busje naar Siem Reap zou gaan was het voor mij echt niet handig als ik er ook op de airport uit was gegaan. Dus we hebben elkaar langs de kant van de weg geknuffeld. En zo zaten we 's avonds alledrie in dezelfde stad naar elkaar te appen, heel raar dat we niet meer samen waren. En onze tijd samen is echt veel te snel voorbij gegaan!

En na een 6 uur durende rit was ik de volgende dag weer in Siem Reap. En ik was even vergeten hoe heet het hier is. Volgens mij nog heter dan ik het hier ooit heb gehad. Op zich is het in april normaal dat het tegen de 40 graden is. Maar je gaat nu echt niet voor je lol door de stad lopen of fietsen. Alleen de hoogst noodzakelijke ritjes (van hostel naar ontbijtplek, van ontbijt naar zwembad, van zwembad naar restaurantje voor lunch, van restaurantje naar de airco in hostel om bij te komen en dan om een uur of half 6 van hostel naar biercafeetje, en eventueel nog naar massage tussendoor. En als de zon dan onder is om 6 uur dan wordt het weer ietsjes aangenamer..... zoiets) Jaja, echt afzien hoor vakantie vieren, haha. 

Op Otres beach waren we Sjors tegen gekomen. Een 27 jarige, nederlandse, zeer gezellige gozer. Hij ging de volgende dag ook naar Koh Ka Tiev, dus daar waren we ook tot elkaar veroordeeld, omdat je daar weinig kanten op kon. Sjors is woensdagavond naar Siem Reap gevlogen en ik kwam daar dus donderdag aan. En zo zitten we nu al 3 dagen met elkaar bij het biercafeetje, we eten samen en ik vermaak me kostelijk met al Sjors z'n vermakelijke verhalen en komische interacties. Ondertussen zijn we daar ook nog 3 Nederlanders tegen gekomen die hier langere tijd blijven. (2 ervan lopen stage bij Jan van CDO in zijn moringabedrijf, betaald, dat even terzijde en natuurlijk heel toevallig). Dus nu zitten we vanaf een uur of 5 met z'n vijven bij het cafeetje. Gisteravond ging het hele clubje om een of 11 nog echt stappen (na al de nodige biertjes en cocktailtjes), ik trok dat echt niet meer. Sjors zal er wel weer een bijzonder feestje van gemaakt hebben, dat zal ik vanmiddag wel weer horen. 
Sjors gaat morgen naar Bangkok, ik zal hem missen.
En zo ben ik hier in Siem Reap heel wat mensen tegen gekomen. Ik kwam de familie van het restaurantje waar ik vaak eet bij de pier in Koh Rong tegen en ik ben zelfs die David die de meiden voor mij hadden in Siem Reap nog tegen gekomen in Otres! 

Inmiddels is het al weer de volgende dag, maandag. Sjors appte gisteren dat ie bij een lekker zwembad lag en of ik ook zin had om te komen, dus toen is er van het blog niets meer terecht gekomen. Sjors sprak daar nog met 2 Nederlanders af om naar de sunrise in Angkor te gaan. Dit was inmiddels zijn derde poging: 1 dag was hij een dag te vroeg, de tweede dag had ie zich verslapen en nu heb ik inmiddels vanmorgen vernomen dat zijn wekker wel was afgegaan, maar zonder geluid. Dus toen hij daar na 3 kwartier achter kwam waren de Nederlanders al weg...... zijn vertrek naar Bangkok heeft hij ook al weer een dag uit gesteld. Wat een figuur! Haha!

Waar was ik gebleven: En ondertussen ben ik hier natuurlijk al bekend in de diverse restaurantje en kwam ik gistermiddag ook weer een bekende tuktukdriver tegen, een vriend van Chheng. En verder heb ik ook vaak helemaal geen behoefte om contact te leggen hoor, bijvoorbeeld met de mensen in het hostel. Dat geloof ik nu vaak wel na 6 maanden oppervlakkige contactjes. Vanmorgen voor de laatste keer m'n simkaart verlengd. Bellen met m'n bundel geeft vaak betere verbinding dan bellen met de wifi. Net even een klein uurtje met Luud gebeld. Heel gek zeiden we, alsof we elkaar vorige week nog hebben gesproken in een kroegje in Amsterdam onder het genot van een ijbiertje......

Dit waren zo'n beetje weer alle verhaaltjes. Volgende week zal het wel een klein verslagje worden over Siem Reap. En de week daarna zit ik als alles mee zit inmiddels in Kathmandu. Geen idee hoe het daar zit met wifi en simkaarten, dus ik hoop dat een blog tot de mogelijkheden behoort. En anders is er in ieder geval wel een internetcafe........ Ik doe steeds een poging de lonely planet van Nepal te gaan lezen, maar het is nog niet echt gelukt. 

Bij jullie nog steeds onaangenaam koud weer heb ik begrepen. Ik hoop echt dat Koningsdag een beetje mooi weer wordt voor jullie. Ik zal even met weemoed aan Amsterdam denken......

Dikke knuffels weer!
xxxxxxxxxxxxxxxx