Weer een boeiend weekje in het dorp

hoi allemaal,    

Er zit al weer een weekje dorp op. En ik heb er weer enorm van genoten. Dinsdagochtend vertrok ik met Nikki en Elsa naar Chhuck. Hele leuke meiden, 22 jaar, geneeskundestudenten. Weer een hele andere dynamiek. Erg leuk om te zien hoe ondernemend en enthousiast ze zijn. Ze zitten vol met plannen. Ze waren blij dat ik er was, want ze kregen toch wel een beetje een cultuurschok in Chhuck en dan zijn ze echt wel iets gewend..... . Laom en de familie leven nu meer buiten. Ze slapen in het 'restaurant'. Wat er al stond. En verder staat alles buiten, de keuken, de eettafel en de rest. Het houten huis is weg en wordt nu langzaam aan vervangen door een stenen huis. Ik zag de afgelopen week niet heel veel voortgang. Er zijn dagelijks zo'n 6 mensen aan het werk waaronder de overburen, Ratany en Laom en nog 2 mensen. Volgens Laom duurt het nog 2 maanden voordat het af en ik heb ook niet het idee dat het veel eerder af zal zijn. Ik ga het dus niet meer meemaken. Verder lopen de hond en de kat er nog steeds rond en de kippen en de haan lopen nu makkelijk in de keuken over de borden en de pannen heen. De tas met onze boodschappen vonden ze ook erg interessant en was al gauw aan flarden getrokken........ Samen met Laom onze slaapkamer bij de overburen ingericht. De stretchers en de klamboe' er naar toe gebracht. We liggen met z'n drieën in een open ruimte. Ik ben vergeten een foto te maken, zal die volgende week toevoegen. Beneden is net als in het andere huis een 'badkamer'. Dit keer met hurktoilet (waar ik niet zo goed in ben) en een groot reservoir waar steeds water inzit, dus geen gesleep meer met emmers. Nikki en Elsa merkten terecht op dat ze dat niet heel hygiënisch vonden dat stilstaande water wat er misschien al heel lang in zat. Maar ja, we doen het er maar mee. Op onze slaapkamer hebben we een fan, wat wel heel fijn is! 'S nachts mag ie niet aan (kost ws te veel elektra) maar overdag is het best lekker dat je even onder een fan kunt gaan zitten als je weer eens oververhit bent. Al met al een prima slaapplek. Koken en eten enzo doen we dan bij Laom, wat ook wel zo gezellig is. Het enige nadeel is dat achter het huis om 5 uur  's morgens een machine aan gaat die heel veel herrie maakt....... beetje jammer. Van de week begon eerst om half 5 in de ochtend de baby van de buren te huilen, wat heel lang aan hield, daarna ging dus de machine aan en vervolgens om 6 uur een gillend varken dat niet meer stopte met gillen. De familie waar we slapen heeft varkens. Ik ging maar es kijken waar het gegil vandaan kwam.  Ze waren daar bezig 1 van de varkens uit het hok te halen. Dit maakte alle aanwezige varkens zeer onrustig. Vooral het betreffende varken gilde het uit. Hij moest gewogen worden, de poten werden vast gebonden en vervolgens uiteindelijk belandde hij op een kar. Ook daar bleef hij gillen. Verschrikkelijk om aan te zien. Nikki kon niet langer kijken, die werd er misselijk van. Laom en de familie zaten er ook bij te kijken alsof het een of ander feestje was. Vervolgens gingen er nog 3 varkens op deze manier op de kar. Toen ik later op de fiets zat (ik was achter het bakkertje aan want die had ik hierdoor gemist) kwam ik de kar nog tegen, de varkens lagen nog te gillen. Tja, ook dat is Cambodja.........

M'n spullen waren mee gekomen naar het dorp. Pet, de tuktuk driver had ze mee genomen vanuit Baca Villa. Bleek al gauw dat ik toch het een en ander miste. Laom vertelde mij dus een ander verhaal, het ware waarschijnlijk: ze gingen het huis slopen en toen bleek dus dat er nog spullen van mij op mijn kamer waren. Laom vertelde mij dat de jongens mijn kamer hebben leeg gehaald. Mijn spullen hebben daar dus vervolgens ergens gestaan. En de familie heeft gewoon even gekeken wat zij misschien konden gebruiken. Ik kan het Laom natuurlijk niet kwalijk nemen, dit is nu eenmaal hoe het daar gaat. Maar het was natuurlijk wel precies zo gegaan als waar ik bang voor was geweest. Dus eerst miste ik bij het klaarmaken van mijn bed mijn 2 kussentjes. Dus ik vroeg Laom of ze misschien wist waar die waren. ' o yes, I forgot' en vervolgens kwamen mijn kussentjes uit het restaurant. Vervolgens m'n hoofdlamp. ' o yes, I forgot' en daar kwam mijn hoofdlamp te voorschijn. Nou ja en zo is het ongeveer de rest van de week een beetje door gegaan. Mijn schuursponsjes (voor de afwas) lagen bij de waterpomp. Gelukkig heb ik al met al alles weer bij elkaar. Alleen m'n nachtjapon, die op de stretcher lag is nooit meer te voorschijn gekomen...... toch vreemd.....

Afgelopen donderdag was er weer een vaccinatieprogramma. Ratana vertelde mij verheugd dat ik mee kon. Leuk! Vervolgens heb ik gevraagd of Nikki en Elsa misschien ook mee konden. Even een telefoontje en het was geregeld,. Dus donderdag vertrokken we met 3 motobikes richting het dorp waar ik ook ooit met Sjax en Djemraan ben geweest toen alle dorpelingen op het rijstveld zaten. Nikki bij teacher mr Learn achterop, Elsa bij Moeserai en ik bij Ratana. Ratana had er enorm veel lol in dat ik bij hem achter op zat en probeerde mij op alle mogelijke manieren bang te maken ook nog even refererend aan het accident met de tuktuk ambulance. Hij scheurde echt als een gek naar het dorp toe. Was een heel eind weg. En vervolgens waren we ook veeeeel eerder op de bestemming dan de andere 2. De director was ook aanwezig met nog 2 dames van het health ministery. Heel veel dorpelingen gevaccineerd tegen tetanus. De kinderen waren dit keer kennelijk niet aan de beurt. Daarna nog naar een ander dorp. Dwars door de bush over zandwegen. En Ratana maar gillen en lachen met mij achterop. Hij deed z'n uiterste best bijna onderuit te gaan. Op een gegeven moment moesten we een houten bruggetje over. Moeserai met Elsa achterop ging als een gek naar beneden over het bruggetje. Vervolgens verloren ze de koelbox met de vaccinaties. Nou ja, het was een hilarische tocht. In het dorpje in de middle of niks ook weer veel vaccinaties toegediend. Bij terugkomst zag ik dat m'n broek helemaal gescheurd was aan de onderkant. Waarschijnlijk waren de takken onderweg waar we langs scheurden sterker dan mijn broek...... Al met al weer een mooi en boeiend uitje. 

Vandaag met Nikki en Elsa naar Angkor geweest. Gisteren met Elsa op de fiets naar het ticketoffice om een kaart te kopen. Nikki had al een maandkaart, want die is vorige week met haar zus al naar Angkor geweest. Ik heb nu ook maar een maandkaart gekocht want over een maand ga ik natuurlijk weer met Hanneke en Wimjan. Volgend weekend gaan we dan nog een keer. Er zijn zo veel tempels. Je kunt er uren rondlopen. Vandaag met de tuktuk gegaan en de wat verderop gelegen tempels bezocht. Vanmorgen heeeel veeel Chinezen of Japanners (ik zie nog steeds het verschil niet) en die staan werkelijk waar overal te poseren om bij iedere pilaar een foto van zichzelf te hebben. Echt zo erg dat het eigenlijk gewoon komisch is. Gelukkig later bij de andere tempels lekker rustig en geen Chinees meer gezien.  Volgend weekend willen we op de fiets naar Angkor.    

Gisteren een drankje gedaan met 2 mannen uit Nederland die 2 keer per jaar naar Cambodja gaan om vrijwilligerswerk te doen. Ze doen het buiten CDO om; ze zamelen zelf geld in en verblijven dan wel in het huis van CDO in Takeo en gaan daar dan hun eigen projecten doen. Ze gebruiken de vrijwilligerscoordinator aldaar als tolk. Het zijn hele leuke kerels en Sjax had 2 weken met hun in Takeo gezeten voordat hij naar Chhuck kwam. Sjax had mij hun mailadressen gegeven en zodoende zaten we dus wat met elkaar te drinken. Vanavond drink ik nog een cocktail met ze bij de cocktailkarretjes met de harde muziek. 

En zo is een weekendje Siem Reap zo weer om. En nog steeds erg gezellig. Ik heb dit keer erg veel foto's. Ik heb ook in Siem Reap weer veel foto's gemaakt, zodat jullie na alle mooie Bali foto's ook weer even het beeld van Siem Reap kunnen oproepen. (Toch echt heel anders) En natuurlijk weer foto's van het dorp en van de vaccinatieronde en weer Angkor. Ik ga ze er op zetten! Nog veel meer te vertellen, van het dorp en wat ik daar de afgelopen week nog meer gedaan heb, van Siem Reap en over Nikki en Elsa, maar ik hou het hier even bij, volgende week meer. Nikki en Elsa willen aanstaande vrijdag echt gaan stappen in Siem Reap. Zij zijn dan een wingman, wat zo veel betekent als dat ze voor mij een leuke man gaan zoeken. Haha, ik ben benieuwd!

Dikke knuffels uit een langzaam warmer wordend Cambodja en gelukkig ook weer langzaam rustiger wordend Siem Reap. 

 Good luck en take care! Li hay, x