Weer een heel verhaal

hoi allemaal,

Iedere keer denk ik van te voren, zal ik volgende week wel weer wat te schrijven hebben. En het is nog steeds niet voorgekomen dat er niets gebeurde. Nu ook weer een week geweest met allemaal verhalen. 

Maandagavond gebeurde er iets verschrikkelijks. Het was kwart over 7. Elsa, Nikki en ik hadden net gezegd we kunnen wel gaan koken. Ik hoorde een buurman iets roepen waar de naam Kroin in voorkwam. Vervolgens renden Laom en Ratany er heel hard vandoor. Dus ik zei tegen die meiden: er is iets aan de hand! Nikki rende er meteen vandoor met haar lange benen. Ook Elsa en ik gingen er achteraan. Heel veel mensen op de weg. En een brommer. Het is om Die tijd dus pikdonker, er is geen straatverlichting in het dorp, alleen wat licht uit de huizen. Laom liep te huilen. En vertelde mij dat Kroin naar de health center was gebracht. Rathany had Kroin opgepakt en was achterop een brommer gaan zitten en naar de health center gegaan.  Nikki had aan een wildvreemde man gevraagd of die haar naar de health center wilde brengen. Elsa zocht ook nog iemand met een brommer. En ik stond dus met een huilende Laom. Ze stond er als verdoofd bij. Vroeg haar of ze ook niet naar de health center wilde gaan. Vervolgens is zij met Elsa bij de overbuurman achterop de brommer gegaan. En ja, dan zit je eigenlijk een beetje in een kleine nachtmerrie. Want wat is er gebeurd? En als dat kleine mannetje door een brommer is geschept, wat is er dan nog van hem over? Wetend dat je hier nooit datgene kunt doen wat je in Nederland wel zou kunnen doen. Echt verschrikkelijk. Vervolgens pakte de overbuurvrouw de brommer van Laom en ben ik met haar ook naar de health center gegaan. Zo hopend dat het allemaal zou meevallen met Kroin. Gelukkig is het heel erg mee gevallen. Kroin had wel een flinke klap met z'n hoofd gemaakt. Hij had een snee naast z'n neus en een schram op z'n knie. Ratana had dienst dus die was de wonden aan het schoonmaken. Ik kreeg van Ratana de opdracht om meteen naar de health center te komen als Kroin zou overgeven. En Laom vroeg of we Jan wilden bellen. Ratana wilde dat Kroin dan de volgende ochtend naar het Angkor Children Hospital in Siem Reap zou gaan. Vervolgens werd de man die naar later bleek het ongeluk had veroorzaakt binnen gebracht. Flink bloedend. Aan Ratana nog gevraagd of ik moest blijven, maar dat was niet nodig. Dus toen gingen we met z'n allen weer naar huis. Laom wilde toch liever meteen naar de Angkor Children Hospital voor een scan. In eerste instantie wilde ze op de brommer gaan. Uiteindelijk toch bedacht dat een tuktuk beter zou zijn. Maar ja, de buurman die een tuktuk heeft was al drunk. Dus Ratany zou op de tuktuk van de buurman rijden. Laom vroeg ik mee wilde. Maar Elsa en Nikki vonden het geen goed idee om alleen mee te gaan. Elsa wilde ook wel mee. Maar Nikki vond het vervelend om alleen in het dorp achter te blijven waar het pikdonker is en niemand engels spreekt. Dus uiteindelijk besloten dat Elsa en Nikki mee gingen in de tuktuk met Kroin en Laom. Nog wat brood en bananen mee genomen want we hadden natuurlijk niet meer gegeten. De jongens gingen zelf vis bakken en die zijn daarna naar bed gegaan. Ik heb contact gehouden met Elsa en Nikki, want in het donker in een tuktuk naar Siem Reap is ook niet heel fijn. En zo heb ik (ook in het donker) zitten wachten tot ze weer terug waren. Dat was om 1 uur.  Er was geen scan gemaakt, dat was niet nodig. Kroin had de volgende dag meer pijn aan z'n neus dan aan z'n hoofd. Gelukkig is alles goed afgelopen! Laom vertelde mij de volgende dag wat er was gebeurd: Kroin reed op de fiets. De man op de brommer reed Kroin tegemoet. Hij bleek dus te veel te hebben gedronken. Hij is aan de verkeerde kant van de weg gekomen omdat hij op de brommer ook zat te drinken. Hij heeft schuld bekend. De volgende dag zijn Laom, Rathany en Kroin bij de man langs geweest. Ze hadden hem niet gezien en z'n vrouw heeft hun 50$ gegeven. Woensdag zijn ze weer op de brommer naar Siem Reap gegaan om een foto te laten maken van de neus van Kroin. Gelukkig is alles goed afgelopen! Dronken op een brommer stappen is helaas iets dat hier  veel gebeurt. Vrijdag kwam de man nog in de health center om z'n wonden te laten verzorgen. Hij had flink veel wonden en hechtingen en hij liep mank. Dus hij is er zelf niet best vanaf gekomen. 

Woensdag was ik zelf een beetje dom geweest. Het katje van Laom zat bij mij in de hangmat. Hij sabbelde aan m'n oor. Vervolgens ging hij met z'n tand langs m'n oor. Waarna Nikki zei: er zit bloed aan je oor. Nu is het algemeen bekend dat honden, katten, apen en vleermuizen in Azie hondsdolheid kunnen hebben. En dat ze dat met een beet over kunnen brengen op de mens. Rabies is altijd dodelijk. Als je na zoveel weken de eerste verschijnselen krijgt dan is er al niets meer aan te doen. Vandaar dat ik me in Nederland ook heb laten vaccineren tegen rabies. Maar dat betekent wel dat als je gebeten wordt je dan nog 2 vaccinaties moet hebben. Zonder de vaccinatie in Nederland moet je binnen 24 uur een antiserum hebben, maar dat is slecht verkrijgbaar en erg duur. Soms ben ik een beetje naïef en te makkelijk dus ik dacht, ach dat kleine speldeprikjewondje, dat zal wel loslopen. Nikki en Elsa hebben mij gelukkig geadviseerd om wel de vaccinaties te nemen. Elsa haar vader had een man in zijn praktijk die een klein schrammetje had opgelopen door een hondenbeet. Die had geen actie ondernomen en die is er dus aan overleden. In onze health center is dat vaccin niet. Dus ik heb met Ratana overlegd waar ik het beste heen kon. Hij stelde voor dat Chheng het kon kopen in Siem Reap en dat het dan in de health center gespoten kon worden. Supertip! Ik had m'n reisverzekering geappt. Die konden alleen maar adviseren om de ' vakantiedokter' in Nederland te bellen. Maar ja, met 3$ beltegoed wordt dat lastig. Vervolgens heb ik Annette geappt (waarmee ik 3 weken in Chhuck heb gezeten). Zij werkt bij de reizigersvaccinatie van de GGD. Zodoende wist ik dat ik 2 vaccinaties moest hebben en welke. Daarna heb ik Jan geappt om te vragen of hij Chheng wilde uit leggen wat er aan de hand was en of hij het vaccin in Siem Reap wilde kopen en of Jan het wilde voorschieten. Dat was geen probleem. Vervolgens belde Chheng mij dat mr Vet (dat is een teacher) met mij op de brommer naar de localmarkt zou gaan. Daar was een dokter  die het vaccin kon toedienen. Ik Ratana gebeld om te vragen of dat een goed idee was. Dat was het niet; het vaccin dat bij de localmarkt wordt verkocht is niet van goede kwaliteit. Ondertussen was mr Vet er al. Excuses aangeboden dat hij voor niks was gekomen. Toen stelde Chheng voor dat Laom het mee kon nemen, want die was toch in Siem Reap. Vervolgens appte Jan weer. Nou, heel gedoe. Ik weet ook niet wat de reden was dat Chheng het niet kon kopen n Siem Reap, want hij was daar en zou de volgende dag naar het dorp komen. En de volgende ochtend was nog op tijd voor het vaccin. Uiteindelijk dus aan Chheng geappt wat hij moest kopen. En toen nog even spannend of hij er inderdaad de volgende ochtend zou zijn met het vaccin. Anders zou ik de volgende ochtend alsnog met een tuktuk naar Siem Reap moeten. En hij was er om 9 uur de volgende ochtend!! De tweede vaccinatie zou dan op zondag moeten. Djemraan heeft mij geadviseerd naar welke kliniek ik dan moest gaan hier in Siem Reap.  En dat ze daar waarschijnlijk het vaccin niet hadden zodat ik dat dan eerst bij de apotheek moest kopen. Dus zaterdagochtend eerst maar een rondje apotheek en kliniek gedaan om me te laten informeren. Lang verhaal kort: vanmorgen is bij de kliniek het tweede vaccin gezet. De komende maand ben ik veilig. Ach ja, soms heb je een wijze les nodig, ook als je al 50 bent....... 

En vrijdag zijn we op stap geweest hier in Siem Reap. Nikki en Elsa hadden bij het zwembad van hun hotel een leuke vent gespot. Nikki had met hem gesproken en stiekem een foto van hem gemaakt in z'n zwembroek en die aan mij geappt. Lachen hoor met die meiden! We gingen om een uur of 8 eerst eten in een restaurantje. Zit Nikki daar het hele verhaal te vertellen over die vent. Blijkt ie daar net weg te lopen. Dus Nikki roepen: hee, hee. Kwam ie weer terug. Zij hem aan mij voorgesteld. En vervolgens gevraagd of hij mee ging een cocktail drinken en dansen. Dus vervolgens zaten we met hem bij het cocktailkarrtejte. Die man sprak dus alleen maar over zichzelf. En dat hij had gedoken en dat hij motor rijdt en weet ik veel wat ie allemaal niet had gedaan wat hij graag wilde delen. En hij was totaal niet geïnteresseerd in ons. Hij vroeg niets over ons. Een rare snuiter was het. Dus ik heb Nikki en Elsa moeten teleurstellen dat ze niet de juiste man hadden uitgezocht voor mij. Na het cocktailkarretje zijn we gaan dansen. Ik vond het heerlijk om na 4 maanden weer es te dansen. Super goede muziek! Dus echt genieten. Nikki kwam nog aan met een Turkse man met overgewicht die een biertje voor me haalde. Maar ik was echt niet geïnteresseerd, haha. Ik vond het veel leuker om lekker te dansen dan die man aandacht te geven. Ach ja mensen, als hij hier ergens in de rondte loopt kom ik hem wel tegen. Maar ik vind het eigenlijk ook wel heerlijk rustig om me er niet mee bezig te houden....... Dus de wingman actie was niet geslaagd, maar verder was de avond heel geslaagd. Ik weet alleen niet wat ze voor drank in die cocktailtjes doen; ik ging om 2 uur half slingerend over straat terug naar  m'n hotel. Terwijl ik zooo veel ook niet had gedronken. Nikki en Elsa zijn nog een uur langer gebleven. Hoorde ik de volgende dag dat iemand had gezegd tegen Elsa: ' gaat je moeder al weg? '  T is heel gezellig hoor met die jonge meiden, maar je wordt wel even geconfronteerd met je leeftijd! Er stond een foto op facebook van ons drieën drinkend uit een emmertje met cocktail er in (ik voeg de foto straks toe). Had een vriendin van hun gezegd: ' ik hoop dat ik dat soort dingen ook nog doe als ik met pensioen ben". Hahaha, 't is toch erg?? Zo oud zie ik er nu toch ook weer niet uit?? 

Daarentegen waren die meiden de volgende ochtend helemaal brak en hebben zich naar het zwembad gesleept, terwijl ik om half 10 al weer op de fiets zat! Het plan was om om 13 uur naar Angkor te gaan op de fiets. Elsa begon al van ' ik heb geen zin en Nikki denk ik ook niet'. Maar het is natuurlijk zonde om niet te gaan. De fiets is vervangen door een tuktuk. En zo gingen we toch om half 2 naar Angkor. Weer andere tempels gezien dan de vorige keer. Prachtig! We zouden de zonsondergang ook nog mee pakken. Een hele heuvel op gewandeld voor een fantastische zonsondergang. En toen ging de zon achter een wolk........ Om een uur of half 8 waren weer terug in Siem Reap. Nog wat gegeten en toen was ik ondertussen wel kapot. Dus ik heb gisteravond nog even gebeld in m'n hotelkamer en boer zoekt vrouw gekeken van vorige week. Vanmorgen op tijd op om naar de kliniek te gaan en daarna met Nikki naar de yoga. Elsa ging vanmorgen vroeg de sunrise doen bij Angkor Wat. 

Nou ja en zo zit een weekend weer helemaal vol. Morgen weer naar het dorp. De laatste 2 weken dorp! Ik ben in m' hoofd al een beetje afscheid aan het nemen. Nu vind ik het een afschuwelijk idee dat ik over 2 weken weg ga en al die lieve mensen gedag moet zeggen. Ik schiet hier al vol als ik het alleen maar typ......wat zal ik het missen!  Ik wil voor Laom en de jongens een fotoboekje maken als afscheidskadootje. Ik kan hier in Siem Reap foto's afdrukken in een printshop (op fotopapier). Dus dat is de missie voor volgend weekend. Foto's printen en een fotoinschuifboekje zoeken. 

Ik zeg jullie weer gedag. Tot volgende week. Warme, plakkerige knuffels :)