Chhuck.

Sinds gisteren weer in de wifi in de Siem Reap. O, o, wat een andere wereld Siem Reap en het dorp. Ik leef echt in twee verschillende werelden. En beide bevallen gelukkig prima! Heb een bijzonder indrukwekkende week achter de rug.

Afgelopen dinsdagochtend werd ik om 8 uur opgehaald door Peg, de vaste tuktukdriver. Eerst een bezoek aan Jan, de oprichter van Cambodian Dutch Organization. Een fijne vent die heel veel heeft gedaan voor de bevolking op de dorpen. Hij woont ondertussen al 10 jaar in Cambodja. Daarna met Peg weer verder met de tuktuk. Onderweg 2 fietsen gekocht voor de kinderen in het huis, die vanaf morgen weer naar school gaan. Fietsen achterop de tuktuk gebonden. Na een goed half uur waren we op de lokale markt, waar we Chheng, de vrijwilligerscoordinator ook weer tegen kwamen. Samen met Chheng inkopen gedaan voor de komende dagen   (casinobrood, nescafekoffie, fruit, groente, soyasaus, eieren en verder wist ik het ook even niet). Na een kwartier waren we in het  dorp bij het vrijwilligershuis. De 4 jongens, de weeskinderen hadden natuurlijk meer oog voor de fietsen dan voor mij. Wel werd ik hartelijk verwelkomd door Annet en Michel, een stel van 53, vrijwilligers, die er al een week hadden door gebracht. Daarna kwamen ook de jongens zich keurig voorstellen.

Dus vanaf nu woon ik doordeweeks 5 maanden met Laum (24 jaar). Laum was ook wees en is opgevangen door Jan. Zij heeft een paar jaar bij Jan in huis gewoond in Siem Reap en is daar ook naar school gegaan. Sinds 2 jaar woont zij in het huis van  CDO met haar man Ratany en haar 1 jarige dochter Rita. Rita is vernoemd naar de zus van Jan. Verder wonen in het huis dan nog 4 jongens, allen weeskinderen in de leeftijd van 6 tot 11 jaar (hoe oud ze precies zijn is niet bekend) Noong, Kamniang, Kraing en Kroing. En dan nog wat kippen, 2 hanen en 2 van die lelijke beesten, ik kom even niet op hun naam en een hond. Annet en Michel hebben samen een kamertje en ik heb ook een kamertje met stretcher en klamboe.

'S Morgens om 6 uur kraait de haan. De kinderen staan dan op en gaan zich buiten wassen bij de pomp. Ze stoffen de fietsen af en zetten die klaar. Ze eten wat rijst en dan gaan ze om half 7 naar school. Mooie tijd om op te staan. Er blijkt gelukkig wel elektriciteit in het huis te zijn. (1 stopcontact) Annet en MIchel hadden vorige week een waterkoker en een  verlengsnoer gekocht, een heel goed idee. Want als je eerst een vuurtje moet stoken voordat je water kunt gaan koken voor de koffie, dan is het een langdurige kwestie. Dus nu vullen we heel decadent de waterkoker en drinken we Nescafé koffie. We eten een casinobroodje met een banaan. Er is een koelbox. Af en toe komt er een kar langs die blokken ijs verkoopt voor in de koelbox. T is wat, maar veel is het niet en alles wordt natuurlijk nat. Tussen de middag nemen we een beker kant en klare noedels, dezelfde als in Nederland, die kopen we in Siem Reap. We dopen er een casinobroodje in en eten wat fruit (watermeloen, manderijn, dragonfruit, banaan). 'S Avonds maken we het diner op houtvuur. Michel heeft tot nu toe steeds het vuur gemaakt, ik moet de kunst nog even afkijken. Afgelopen week was het 3 keer fried rice met veel groente. Heerlijk en gezond. We geven onze rijst aan Laum en zij kookt dan een hele pan rijst, dus dat hoeven we dan niet zelf te doen. Na ons gaat Laum of haar man koken of ze eten alleen rijst. De jongens zijn erg blij als wij ze wat fruit of wat brood geven, want zelfs dat is voor hun als luxe. Op het dorp kun je nog wel wat groente, fruit en eieren kopen, een flesje water en zelfs een flesje cola, maar dat mogen we eigenlijk niet drinken in het huis omdat dat echt te luxe is. De familie slaapt met zn allen in de ' huiskamer' . Zij leggen om een uur of 8 hun matrassen neer met een klamboe er boven en dan is het eigenlijk wel de bedoeling dat wij ook ons bed opzoeken. Maar als je om 6 uur wakker bent dan wil je dat ook wel. Even lezen en dan val je vanzelf in slaap, heerlijk.

Ja en dan de medische kliniek. Er werken 3 nurses, echt dokters zijn het dus niet. Er is 1 chiefnurse en verder zijn er 2 verloskundigen. Wij gaan op de fiets naar de kliniek. (10 minuutjes) Werken er van 8 uur tot 11 uur en van 14 uur tot 17 uur. De nurses spreken slecht engels. Dat is jammer, want dat bemoeilijkt de communicatie nogal. Dus af en toe is het behelpen. Ze schrijven beter Engels dan dat ze spreken, dus af en toe schrijven ze het op en dan is het beter te snappen. Echt heel jammer. De nurses doen het spreekuur, schrijven de medicijnen voor en wij zetten het uit en geven het mee. Dat doen we in het Khmer, want de dorpelingen spreken natuurlijk helemaal geen engels. Dus we doen een spoedcursus Khmer zeg maar. En ja, verder gaat alles natuurlijk anders dan bij ons. Soms heel komisch. Maar toch zit er ook wel weer wat structuur in. De dorpelingen zijn allemaal arm. De meest arme hebben een armoedekaart en betalen niet voor de medische zorg en de medicijnen. Verder zetten wij de prikpil of een tetanusvaccinatie. Van de week kwam er een meisje met een behoorlijke wond aan haar voet, die had tussen de spaken gezeten. In de kliniek wordt  gewoon jodium op de wond gedaan, onmenselijk, het meisje gilde het uit. Annet en ik gaan hier in Siem Reap betadinegazen kopen, dat lijkt ons iets beter. (De boel zat ook helemaal vastgeplakt) Verder veel TBC, waar de mensen medicatie voor komen halen (met monddoekje voor), bloedarmoede, griep, kinderen met koorts. Ook delen we de pil en condooms uit, gelukkig maar, er zijn hier al zoveel kinderen! :) Ik moet zeggen, ik ben wel blij dat ik overal voor gevaccineerd ben, heel fris gaat het er niet aan toe. Van de week zijn we mee geweest achter op de brommer naar de dorpen met de nurses (allemaal een ander dorp). Het hele dorp loopt uit als je komt. Heeeel veel kinderen die worden voorzien van vitamine A en een antiwormenmiddel (de kleintjes hebben echt een groei boekje waar alles in genoteerd wordt) en verder veel tetanusvaccinaties voor de volwassenen. Ook daar hebben ze een boekje voor. We hadden ook een heuse naaldencontainer mee, van karton. Het vaccinatieprogramma is dus best goed geregeld.

Volgende week gaan we even kijken wat we nog meer op de dorpen kunnen betekenen. Er schijnt nog een meisje te wonen met een dwarslaesie die in een rolstoel zit die regelmatig doorzitwonden heeft. Verder, iets heel anders, kunnne we mee met Laum en haar man om de rijst te oogsten, dus we gaan waarschijnlijk ook nog wel verzuimen op de kliniek.

Volgende week meer verhalen, t is ook zo veel! Op de foto's een indrukje van het huis, de kinderen en de kliniek. Ik ga de foto's er op zetten en dan ga ik Annet en MIchel opzoeken. We hebben afgesproken voor een biertje en gaan even bespreken wat we morgen gaan doen. (Iets doen in de omgeving in ieder geval) Annet en Michel zitten in eeen ander guesthouse dan ik. Zij hadden het al geboekt en die van hun is boven mijn budget. Maar dat is ook wel oké, even een tijdje alleen doorbrengen is ook wel heel fijn! 

Het is nu al niet meer voor te stellen hoe het in Nederland is. Koud en regen zag ik op de weerapp. Hier overdag 33 graden en in de nacht 20. Tot later allemaal!