Feest en armoede

hallo allemaal,

Weer een week vol verhalen. Ik kom zojuist bij een resort vandaan. Ging er vanmorgen heen voor de yoga. Had een tuktuk genomen omdat ik niet precies wist waar het was. Volgende keer ga ik op de fiets (scheelt weer 3 dollar en levert wat lichaamsbeweging op). De yoga was in een prachtig resort met 3 zwembaden. Als je er een yogasessie volgt kun je for free bij het zwembad liggen en zwemmen. Was heerlijk.          

En nu weer op m'n vaste stekkie voor het blog. Biertje er bij...... Siem Reap verveelt nog steeds niet. Het is een leuk overzichtelijk plaatsje en de mensen nog steeds erg vriendelijk. Niet opdringerig. Er is een local markt met groente, vis, vlees, brood, nootjes en verder broeken, shirtjes, sieraden, tasjes en dat soort dingen. Eigenlijk is alles er te krijgen. Ik heb er gisteren een eigen lepel gekocht in het kader van iets meer hygiene in het huis voorzover dat mogelijk is. Een eigen beker had ik al en Anja, mn nieuwe maatje zou voor ons een eigen bord kopen, ze appte dat dat was gelukt. En verder  moeten we het maar doen met de onhygiënische omstandigheden zoals ze daar zijn. Gister en vannacht waren m'n darmen behoorlijk van streek, maar waarvan is toch onduidelijk.

Het schilderen van de kliniek is van de week niet gelukt. Zoals bij alles moet je het eerst zien voordat het echt zo is. We hadden aangeboden zelf verf enzo te halen op maandagochtend. Chheng sms'de dat hij maandag met ons mee zou gaan verf halen. Toen we maandagochtend aan Peg, de tuktukdriver vroegen of hij er van op de hoogte was wist hij van niets. Hij belde Chheng en vertelde dat Chheng de verf zou halen voor ons. De verf is er dus nooit gekomen. Toen we Chheng donderdag spraken zei hij dat hij tegen Peg gezegd had ons naar de verfwinkel te brengen, maar dat had Peg niet gedaan.  Hoe dan ook, gemiste kans. Michel en Annet zijn weg en ik weet niet of er anderen komen die zin hebben om te schilderen.

Maandag en dinsdag was er dus nog waterfestival. Bij onze overburen was het flink feest met vuur, muziek, dansen, bier en rijstwijn dat tot in de late uurtjes duurde. Wij lagen al in bed toen de jongens thuiskwamen, die waren ook ergens naar een feest geweest. De kliniek was maandag en dinsdag alleen open voor noodgevallen. Maandag hebben we het incomateriaal naar Sinoon gebracht. Zij bleek een wondje op haar teen te hebben. De kliniek was echter al dicht, dus de volgende dag hebben we wondmateriaal gehaald en haar teen verbonden. Bleek het toch wel druk te zijn in de kliniek voor de gewone medicijnen. Dus we hebben nog even geholpen, maar verder hadden we dus eigenlijk 2 dagen vrij. Ook best lekker hoor; beetje lezen in de hangmat en een fietstochtje gemaakt. 

Woensdag was het oogsten van de rijst. De rijst werd opgehaald uit de rijstvelden. Voor het huis stond een machine die de rijst scheidde van de halmen zeg maar. Met wel 20 man waren ze bezig de bosjes rijst op de machine te gooien en de rijst in zakken te kieperen. De buren hadden in een grote pan rijstsoep gemaakt dus het was echt een feestje. Wij mochten ook meeeten met de soep. Uiteindelijk stonden er 14 zakken met in totaal 1000 kilo rijst. Dus dat werd ook weer een latertje.                        

 Donderdag hadden we ook weer een feestje; we kregen een lunch aangeboden op de kliniek. Somali had de boodschappen gedaan in het dorp, wij kwamen haar nog tegen toen we met Chheng op stap waren en Djemraan heeft het klaar gemaakt. We kregen er zelfs een biertje bij. Over bier gesproken: dat is dus gewoon verkrijgbaar in het dorp. Dus nu halen we na het werk wel eens een biertje (of een colaatje) en drinken dat nog steeds een beetje stiekem op. In het dorp is het trouwens heel bijzonder als een vrouw bier drinkt, maar dat is dan nu ook bekend. 

Donderdag is Anja gekomen. Een leuke 62 jarige vrouw, die veel gereisd heeft. Vrijdagavond hadden we in Siem Reap met z'n vieren de afscheidsborrel  en etentje van MIchel en Annet. Annet en ik zijn donderdag met Chheng naar 3 arme families geweest, waaronder het gezin met de 7 kinderen waarvan de vader is weggelopen. De moeder is inmiddels wel aan het werk, op de farm. De oudste kinderen kunnen niet naar school omdat zij op de jongsten moeten passen. Het huis valt bijna om, ze hebben geen  waterpomp en een hurktoilet in de openlucht. De kinderen droegen vieze, oude kleding.  We hadden tandenborstels en tandpasta voor ze mee genomen. Er is dus duidelijk wel behoefte aan hulp. We hebben afgesproken af en toe wat groente en rijst langs te brengen. Dus lieve blog lezers, bij deze ga ik een beroep op jullie doen. Misschien zijn jullie bereid een klein bedragje over te maken voor deze familie. Ik heb aan Rita gevraagd wat (het plaatsen van ) een waterpomp kost, dit is 225 dollar. Voor deze mensen echt onmisbaar om te drinken, te koken, zich te wassen en hun kleding te wassen. Anja gaat ook aan haar contacten vragen of zij een kleine bijdrage willen doen voor de pomp en wat groente en Michel en Annet hebben 50 euro achtergelaten voor de pomp. We hopen dat het lukt het bedrag bij elkaar te krijgen.  Een paar euro zou al heel fijn zijn. Bij deze geef ik mijn rekeningnummer: NL35INGB0004381462 tnv K brinkman. Ik houd jullie op de hoogte! Afgezien van geld is het nodig dat Cambodjanen anders gaan denken. Het zit ook in de cultuur om zaken niet echt aan te pakken. Nog een lange weg te gaan voor het land. 

Van de week hadden we nog een oude vrouw op de kliniek die was gebeten door een hond. In beide onderbenen 2 vreselijke wonden, het vlees hing er bij. De worden werden gehecht zonder verdoving. De vrouw gaf geen krimp. Vreselijk. Daarbij weet ik niet wat de aanleiding was dat de hond de vrouw beet maar ik hoop niet dat dit mij een keer gaat gebeuren. Het barst van de honden op het dorp en ze hebben nu ook nog allemaal een nestje gekregen.....  

Morgenochtend begint Sjax ook. Wij gaan morgenochtend met z'n drieën naar Jan en daarna door naar het dorp. Anja en ik liggen dus nu samen op een kamer maar dat is prima te doen. Volgende week weer nieuwe belevenissen.        

Jullie een hele fijne Sinterklaartijd !