Happy new year

 Hallo allemaal,   

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar in goede gezondheid en vol mooie belevenissen en ervaringen. Ik was op oudejaarsavond in Kampot (nog steeds trouwens)  En dus ook op nieuwjaarsdag. Ontbijten op nieuwsjaarsdag in het zonnetje is toch wel het summum! Oudejaarsavond verliep zeer rustig. Mijn guesthouse ligt aan de rivier. Mijn plan was om lekker aan de rivier te zitten om 12 uur met een drankje. Ik ontmoette in het guesthouse een duits meisje en zij had hetzelfde plan. Maar omdat ik een lange dag had gehad ging ik nog even een uurtje slapen nadat we samen hadden gegeten en cocktailtjs gedronken.  Toen ik om 22.30 uur m'n hutje weer uit kwam was de bar van het hotel gesloten! En het duitse meisje dus ook verdwenen. Echt balen, want had het jaar nog willen afsluiten met een biertje. Vervolgens ben ik gaan kijken bij de buren. Daar was een enorm feest gaande met livemuziek. Zag er heel gezellig uit, maar daar was ik eigenlijk niet naar op zoek. Ik heb daar een biertje gekocht en meegenomen naar m'n eigen guesthouse en vervolgens daar aan de rivier gaan zitten, er zaten nog een paar mensen. Tegen 12 uur kwam ook het duitse meisje weer terug. We hadden uitzicht op het stadje er daar was ook nog vuurwerk! Net een echte oud en nieuw...... Wel apart dat je in een hele andere tijdzone zit en met je vrienden en familie zit te apppen waar de oudejaarsavond nog moet beginnen. Leuke ervaring.

De volgende dag scheen de zon al vroeg. Genoten van een ontbijtje met uitzicht op de rivier. En vervolgens naar de yoga bij de buren. Prachtige yogaplek, ook aan de rivier. Na de yoga een nieuwjaarsduik genomen in de rivier. Daar kwam ik een Nederlands   meisje tegen (daar kwamen we achter nadat we al een half uur engels aan het kletsen waren.)  En ook nog een  duits meisje. Vervolgens gingen we met z'n vijven op de fiets naar een andere mooie plek aan de rivier en hebben daar heerlijk  gezwommen. Grappig dat je zoveel mensen tegen komt als je op reis bent. Je trekt met elkaar op alsof je elkaar al heel lang kent en zit samen te eten en te borrelen. Van het duitse meisje net afscheid genomen, ze gaf ons een dikke knuffel. De contacten zijn natuurlijk allemaal oppervlakkig, je bouwt niet iets op, maar wel heel gezellig en het schept toch een band.

Voordat ik in dit guesthouse zat zat ik nog in een andere in Kampot die niet aan de rivier lag, maar aan een drukke weg. Dat was niet de bedoeling. Gelukkig nog iets anders kunnen boeken, want het was best heel druk rond oud en nieuw (overal in Cambodja). En morgen ga ik weer verkassen naar de andere kant van de rivier naar een mooie lodge. Dit had ik al eerder geboekt. Dan heb ik ook weer een eigen badkamer. Nu een gedeelde badkamer en toilet en een heel klein ienemieni hutje. T is net kamperen dus eigenlijk...... En verder doe ik hier eerlijk gezegd niet veel anders dan een beetje chillen bij de rivier en iedere ochtend naar de yoga en het bevalt prima! Voor de transfers van het ene naar het andere guesthouse zat ik in een tuktuk. Het was ongeveer 7 kilometer. Toen we in het stadje waren reed er voor ons een dikke mooie auto. Met Cambodjanen er in. De auto stopte op een kruispunt. Ik zag dat de tuktukdriver schrok dat de auto stopte. Naar mijn idee kon hij het nog makkelijk beremmen. Maar wat bleek: de remmen van de brommer deden het niet! Hij probeerde nog rechts van de auto te komen in de hoop dat hij deze dan kon omzeilen, maar dat lukte dus niet. Dus hij kwam met de zijkant van de tuktuk stil tegen de achterkant van de auto. Poor boy!  De auto flink beschadigd. Ik begreep van omstanders dat de jongen al had toegegeven dat het zijn fout was en dat hij de schade ging betalen. Maar ja, als je niet eens geld hebt om je remmen te laten maken, dan heb je voor deze schade helemaal geen geld. Ik werd door een andere tuktukdriver verder mee genomen, de beide jongens zouden de ritprijs delen. Achteraf denk ik nu wel, wat vreselijk, er rijden kennelijk tuktuk's in Cambodja waarvan de remmen het niet doen! Gelukkig was dit nog 'goed' afgelopen, maar er kunnen natuurlijk de meest afschuwelijke ongelukken door ontstaan. Afijn, ik zal toch af en toe nog es een tuktuk moeten nemen......

In Kep heb ik ook een leuke tijd gehad met Bill (een Amerikaan) en Anna (een Duits meisje). Met Anna ben ik naar Rabbit Island geweest voor een dagje. Een vrij klein eiland waar  je 's morgens om 9 uur naar toe wordt gevaren en 's middags om 16 uur weer terug met een sloepje.  Dat is het, geen overige vaartijden. Dus dat was ook weer lekker dagje zwemmen, kletsen en eten. Met Bill ben ik achter op de motobike naar het national park geweest en een wandeling gemaakt. Kep staat bekend om de crab. Nadat ik veel mensen had zien klungelen met dat beest heb ik besloten spaghetti met crabmeat te eten, dat leek me toch iets handiger. En het smaakte heerlijk! 

Anna was onder de indruk van mijn verhalen op het dorp dus zij heeft spontaan wat kleding bij me achter gelaten voor de moeder in het dorp. Hartstikke lief. 

Een beetje reizen is dus hartstikke leuk. Ik kom heel veel mensen tegen die weken of maanden aan het reizen zijn. Die gaan van Thailand, naar Laos en Vietnam en dan naar Cambodja of in andere volgorde. Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik blij ben dat ik de keuze gemaakt heb om niet alleen maar te reizen. Veel mensen die ik tegen kom kennen het echte leven van de Cambodjanen, het authentieke leven en de armoede mede als gevolg van de vreselijke Khmer oorlog hier niet. Als je van het ene naar het andere guesthouse hupt mis je dat. Ik ben blij dat ik de ervaringen op het dorp meemaak en ook de andere kant van Cambodja zie en daarbij ook nog iets kan betekenen voor de mensen op het dorp. Ik moet eerlijk zeggen dat ik Laum en de kinderen best een beetje mis en ben blij dat ik volgende week weer naar ze toe kan. 

Ik heb mijn pa en ma nog steeds niet gesproken en gezien in het nieuwe jaar. We proberen elkaar te bellen, maar het is nog steeds  niet gelukt. Ik ga zo maar weer eens een poging doen. 

Tot gauw allemaal!