Terug in Siem Reap

hallo lieve allemaal;.   

Ik zit nog bij te komen van m'n massage. Wat is dat toch iedere keer heerlijk! Voor een voetmassage betaal je 1,50$. Dan worden je voeten en onderbenen flink stevig gemasseerd (hangt een beetje van de masseur af). De laatste 10 minuten moet je rechtop komen zitten en gaat de masseur achter je zitten voor nog een stevige hoofd, nek en rugmassage. Ik voel de vingers nog in m'n nek en rug. Fantastisch! De masseur krijgt natuurlijk het wisselgeld als fooi (50 dollarcent). En ik kom weer als herboren naar buiten.    

En nu weer achter de iPad voor een verslagje van de afgelopen week. Inmiddels dus weer terug in het vertrouwde Siem Reap, voelt voor mij toch een beetje als weer thuiskomen. Afgelopen dinsdag was ik in Kampot  naar de andere kant van de rivier verkast. Het guesthouse waar ik naar toe ging had ik gebeld voor een tuktuk, omdat er weinig tuktukdrivers te vinden waren die mij naar de overkant wilden brengen, scheen een behoorlijk dirt road te zijn vol met kuilen en hobbels. Of ze vroegen er 10 dollar voor. Deze tuktukdriver deed het voor 5 dollar en meldde me alvast maar dat ik het laatste stukje per boot over de rivier zou gaan. We gingen dus niet terug naar het  stadje, maar de andere kant op langs de rivier. Bij de rivier aan gekomen belde de tuktukdriver met de bootman. Vervolgens kwam er een wiebelig houten bootje aan vanaf de andere kant van de rivier. Dat je even denkt moet ik hierin met m'n rugzak en al m'n waardevolle spullen en dat je jezelf betrapt op de gedachte : hoe krijg ik een overboord gevallen iPad weer droog. Maar oké, het zal niet het eerste vaartochtje zijn van de bootman en verder heb je toch geen keus. Op het moment dat je gewoon ontspant is het natuurlijk weer een heerlijke ervaring om op zo'n bootje, in de zon, in Kampot te zitten, terwijl je je hutje aan de rivier al aan de overkant ziet liggen :) En inderdaad was de eindbestemming helemaal niet verkeerd. Een idyllisch plekje met een paar hutjes aan de rivier waar je zo vanaf je hutje in de rivier duikt. Hangmat er bij en een bed met een klamboe en ook nog een badkamer met douche en wc. Super de luxe!  Betaalde er wel de hoofdprijs voor,  20$, maar ja, dat is waarschijnlijk ook maar once in a lifetime.

Van andere reizigers begreep ik dat Cambodja sowieso het duurst is van Thailand, Vietnam, Laos en meerdere Aziatische landen. Maar ja, je kunt het zelf net zo duur maken als je zelf wilt natuurlijk. En de meesten die je tegenkomt hebben niet veel te besteden, dus is het ook weer een uitdaging om bijvoorbeeld een goedkoop ontbijt te vinden en een succesje als dat is gelukt! De dagen in Kampot en Kep waren wel duurder; als je een afgelegen accommodatie hebt ga je 's avonds niet meer op de fiets het donker in (om 18 uur is het hier pikdonker) en ben je genoodzaakt bij je accommodatie te eten wat gewoon duurder is. Overdag kun je op de fiets stappen en in een Cambodjaans tentje een fried rice eten voor 1,50$. Hier in Siem Reap vind ik het allemaal wel meevallen wat het kost en ondertussen weet ik ook een beetje waar ik wat kan vinden en loop rustig een stukje verder als ik een dollar kan besparen (tijd zat). Een curry met rijst kost 2 - 2,50$ en een fried noodles op de nightmarkt 1,50. Een pul bier is nog steeds 50 dollarcent en een cocktail 1,50$. Voor de yoga betaal ik hier 8$ en het huren van een fiets voor een dag kost 1 - 2 $. Een pot oploskoffie van Nescafé kost dan wel 5-6-$, mijn hotel 11$ zonder ontbijt en de toegang tot Angkor Wat 20$ (dit wordt in februari verhoogd naar 37$, dus ik ga er nu echt volgend weekend naar toe met Tim) Voor zover het beeld van de kosten in Cambodja. 

In Kampot heb ik wat gefietst, een lekker Cambodjaans restaurant ontdekt aan de rivier, waar ik 3 keer geluncht hebt (geen toerist gezien) en verder in de ochtend yoga gedaan, gezwommen in de rivier, gelezen in de hangmat en wat gekletst met de andere aanwezigen. Kortom, Kampot is een prachtige plek aan de rivier, met een paar pagoda's die je kunt bezoeken en verder een heerlijke relaxplek. Verder ben ik er ook achter gekomen, dat als je zou willen, hier allerhande drugs te verkrijgen is. Het feestje  op oudejaarsavond, waar ik al een bepaald idee bij had, was de volgende ochtend toen ik bij de yoga lag nog aan de gang. En meestal zijn daar wel wat hulpmiddelen voor nodig. Later op de dag werd dat bevestigd. Ook mushrooms hier volop te verkrijgen en ook wiet wordt hier in van alles en nog wat verwerkt. Dus als je een happy pizza bestelt zonder dat te weten dan heeft de pizza toch ineens een heel ander effect dan dat je dacht. Ja, ja, ook dit is Cambodia. 

Vrijdag ging ik weer richting Siem Reap. Het verplaatsen is nog steeds niet echt m'n hobby in dit soort landen, en je moet je maar overgeven aan hoe het gaat. Wel had ik online van te voren een minivan geboekt, dit leek me dan nog een betrouwbare optie om niet in een overvol busje terecht te komen. Ook de nachtbus had ik online geboekt. Je kunt dan een bed boeken. Dit om te voorkomen dat je naast een wildvreemde op een dubbel bed terecht komt. Ook had ik gekeken dat de drop-off  plaats van de minivan in de buurt zat van de plek waar de nachtbus weer vertrok om te voorkomen dat ik aan de andere kant van Phnom Penh zou zitten en je vervolgens weer 5$ kwijt bent aan een tuktuk. Maar jullie raden het al, dat ging natuurlijk niet zoals ik had gehoopt...... Om 15 uur zat ik in Kampot op de afgesproken plek om opgepikt te worden door het busje, bij een guesthouse. Al wat er kwam, geen busje. Dus ik maar eens gaan bellen en er werd gezegd dat het busje onderweg was. Op een gegeven moment een jongen voor het guesthouse die geen engels sprak. You are from Rith Travel? Hij begreep me niet. Gelukkig kwam de vrouw van het guesthouse ondersteunng bieden en bleek hij inderdaad van Rith Travel te zijn. Mooi!. In het busje zaten al 3 Franse Belgen met een kind. Dus ik vroeg hun waar zij vandaan kwamen. Zij waren ook in Kampot ingestapt en hebben al die tijd rondjes gereden om mij te zoeken. Nou ja zeg, gelukkig zagen ze de humor er van in.  Vervolgens stopten we weer ergens in Kampot waar zij ook al eerder een kwartier hadden stil gestaan. Hilarisch! Meteen maar gebruik gemaakt van de WC. Uiteindelijk gingen we richting Phnom Penh. Maar stopten ook weer her en der. Er stapten nog wat Cambodjanen in met een kind en vervolgens nog een Cambodjaan en verderop stopten we weer en werd een hele motobike ingeladen achterin de bus. Ondertussen zaten wij met onze benen in ons nek, want onze bagage moest voor onze stoel liggen ipv achterin, want daar stond dus nu die motobike! We hebben echt vreselijk moeten lachen. This is Cambodia! We waren dus een uur te laat uit Kampot vertrokken en de rit zou 3 uur duren, maar uiteindelijk kwamen we dus om 20 uur bij een busstation in Phnom Penh aan. De Belgen knepen m wel een beetje, want zij hadden om 20.45uur een bus naar Siem Reap. Mijn bus ging pas om 22.30, dus daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Vervolgens stond ik dus midden in Phnom Penh op een busstation in het donker. Geen idee waar ik was. Met Maps.me gekeken waar ik nu eigenlijk zo'n beetje zat en wel hoor, 4,2 km bij het vertrekpunt van de nachtbus vandaan. Natuurlijk! Dus vervolgens weer in een tuktuk en 4,5$ dollar betaald. Maar goed, uiteindelijk ben je dan heel blij dat je op tijd op de goede plek bent aangekomen. De oppikplek zat naast de nightmarkt, dus daar nog noedels gegeten. De bus vertrok vervolgens iets later  omdat er dubbele boekingen waren gedaan. Gelukkig hoorde ik niet tot de mensen die de bus weer uit moesten. De volgende ochtend om 5.30 uur was ik in Siem Reap! Wel weer op een ander busstation dan dat ze hadden aangegeven, dat dan wel..... een tuktuk gedeeld met 2 jongens die ook naar het centrum toe moesten en zo liep ik tegen 6 uur, in het donker, op m'n slippertjes, met m'n rugzak op m'n rug in het vertrouwde Siem Reap. Heel fijn weer. Nu weet ik weer precies wat ik zo'n nadeel vond van zelf reizen. Maar goed, het is zeker een stuk uitdagender! 

Phnom Penh heb ik verder overgeslagen. Uiteindelijk moet je daar wel de killing fields en het S21 museum bezoeken. Dit is de voormalige martelgevangenis van de Rode Khmer. De plek waar heel veel onrecht heeft plaats gevonden. Door het communistisch model van Pol Pot zijn er binnen 4 jaar 3 van de 8 miljoen Cambodjanen omgekomen. 2 miljoen zijn er vermoord en 1 miljoen zijn door honger, uitputting en ziekte om het leven gekomen. Alle mensen met enige opleiding of  maatschappelijke belangrijke functie , zoals artsen en leraren werden vermoord. Ook al had je alleen een bril op dan werd je gearresteerd en gemarteld en vermoord. Vervolgens moest de hele familie van deze persoon het veld ruimen. Afschuwelijk! Ik ga hier niet die hele geschiedenis beschrijven, dat is ook wel op internet te vinden. In april komen Hanneke en Wimjan naar Cambodja en dan gaan we sowieso naar Phnom Penh om dit indrukwekkende museum te bekijken. 

In Cambodja nog steeds af en toe een bui. Vanmorgen wat regen en in Kampot echt een flinke hoosbui gehad. En dat terwijl het regenseizoen allang al achter de rug zou moeten zijn. Toen ik hier in november al was heeft het in Vietnam enorm geregend, hele stadjes stonden onder water en nu is het in Thailand en op de eilanden bijna nergens onbewolkt en droog. Wat dat betreft zit ik hier tussen die 2 landen in nog het beste geloof ik. In Nederland kou, gladheid en sneeuw. Dan kun je beter een warm regenbuitje hebben.....

Morgen weer naar het dorp met Tim. Zin in! Eens kijken wat daar gaande is. Tim heeft muizenvallen gekocht en voert nu iedere dag een paar dode muizen af, maar ik heb begrepen dat de plaag nog niet voorbij is :(  En ik moet nog even bedenken of ik het fijn vindt naast een paar dode muizen te slapen....  daarover volgende keer meer.

Knuffels, xxx