Nieuw avontuur

4 februari 2017 - Siem Reap, Cambodja

Hoi allemaal, 

Ik heb net zelf het verhaal van vorige week even gelezen. Duidelijk te lezen dat ik daar nog midden in de emotie zat. Gelukkig is alles een beetje geland en op z'n plek. Ik ga morgen naar Bali!! 

Afgelopen week was het op het dorp ook weer erg fijn. Ik heb in m'n vorige verhaal niet eens vertelt over het dorp. Geen tijd meer.... Het blijft natuurlijk toch een bijzondere plek waar ik inmiddels al 3 maanden verblijf. En het is nog steeds een hele mooie plek, met lieve mensen en inmiddels nog meer kinderen die ' hello Karine' roepen als ik door het dorp fiets. De buren zwaaien me gedag en weer welkom als ik weg ga en weer terug kom en ik kom in het dorp steeds meer bekende mensen tegen. Rita gaat zich steeds meer aan mij hechten, en komt als ze de kans krijgt bij mij zitten en slaat haar armpjes om me heen. De jongens hechten zich na al die vrijwilligers al lang al niet meer, maar voor Rita is het begrip vrijwilliger natuurlijk nog niet aanwezig. Als Laum tegen Rita zegt ' we're gonne take a shower' dan rent Rita snel naar mij toe en kruipt ze bijna in me omdat ze niet gewassen wil worden. Heel grappig! 

Afgelopen week ook weer wat meer patiënten in de kliniek. En vorige week heb ik nog mee geholpen bij een bevalling. Ineens hoor je iedereen in het dorp idd weer hoesten en is de 'griep' weer opgestoken. Dus weer wat antibioticakuurtjes en vitaminerpillen mee gegeven. Ze kunnen toch echt beter groente en fruit gaan eten maar dat doen de meeste Cambodjanen dus niet. Ze eten 3 keer per dag rijst met een klein stukje vis (meestal zelf gevangen) er bij.Tja, voor je weerstand is dat natuurlijk niet geweldig. Donderdagmiddag ben ik zowaar met Chheng op stap geweest. We zijn bij Koan geweest om haar rijst en vis te brengen. Het gaat goed met haar. In haar groentetuin groeit alles als kool! Wat een bijzonder mens!

Vrijdagochtend kwam Marije het dorp bezoeken. Zij gaat vrijwilligerswerk in Takeo doen, de andere commune van CDO. Vrijwilligers moeten dan altijd een bezoek brengen aan Chhuck en aan Jan. Chheng geeft ze dan altijd een rondleiding, maar die hand geen tijd, want die had weer een toer. En dat gaat natuurlijk voor..... Dus Chheng had mij gevraagd of ik met Marije een toer door het dorp wilde doen met de tuktuk. Dat was hartstikke gezellig. Engelse les bezocht en de kliniek. Marije is 20, studeert en gaat 4 maanden op reis. Eerst 4 weken naar Takeo en dan dus nog 3 maanden naar Vietnam en Laos en ze weet het nog niet. Zo knap van die jonge mensen. Je kunt er beter maar lekker vroeg mee beginnen met dat reizen.....

Vanmorgen heb ik een voetenscrub en een pedicure laten doen. Ik heb gewoon weer nieuwe voetjes! Alle eelt er af geschubd. Ik had een kleurtje nagellak uit gezocht dat buiten iets feller uitviel dan binnen.... ze is anderhalf uur bezig geweest. Ik loop natuurlijk  3 maanden op slippertjes. Daar zal mijn podotherapeut in Amsterdam niet blij mee zijn. De  steunzolen waren eindelijk na maanden helemaal goed en nu draag ik ze niet. In Chhuck loop ik heel veel op blote voeten, in het huis en in de kliniek. Maar ik voel ze wel weer hoor. Maar niet erg genoeg om dichte schoenen met steunzolen aan te gaan doen.....

Ik ga er ook nog een fotootje bij doen van de vrouwen die ik vorig weekend in Siem Reap tegen kwam. Twee van deze vrouwen wonen en werken in Vietnam. De ene uit Canada en de andere uit USA. Ze hebben  een tijdje samen gewerkt. Ze geven engelse les in een private school aan mensen van alle leeftijden. De ene wilde geen les meer geven aan kleine kinderen dus die is naar een andere plek gegaan. Dus die andere  vroeg mij of ik het niet leuk zou vinden. Ze zochten nog een teacher. Ze zei dat mijn engels goed genoeg was voor daar. (?)  Ze woonde in een appartement dat betaald werd door de school en ze kreeg ook nog een salaris voor 20 uur in de week werken. Het klonk bijna als een sprookje! Maar ja, ik wil er nu m'n Nepal plannen niet voor opzeggen, want ik wil ook erg graag naar Nepal. Nu heeft ze voorgesteld om na die tijd contact op te nemen en alsnog naar Vietnam te komen. Nou ja mensen, ik krijg zo een baan aangeboden n Vietnam! Dat is toch een grap! Tegen die tijd zal ik dat misschien nog eens gaan overwegen, maar voor nu houdt ik me maar even aan m'n plannen, die toch al een paar keer gewijzigd zijn......  had ik al verteld dat ik er hier achter kwam dat ik maar 150 dagen in Nepal kan blijven en dat ik dus zeker eind september Nepal uit moet?  Nou ja, dat duurt nog heeeel lang!

Ik heb afgelopen week nog wat foto's op het dorp gemaakt me realiserende dat ik dat hierna nog maar 3 weken kan doen. Dus met het naderende, onvermijdelijke afscheid in m'n achterhoofd. Ik ga ze er nu opzetten. En dan zo nog even een drankje doen met Marije die morgen naar Phnom Penh gaat. 

Morgenvroeg om 6 uur met de tuktuk naar het vliegveld. De boardingpasses heb ik uit geprint, op Denpasar airport staat als het goed is een taxi voor me klaar. Dus het lijkt te moeten lukken. Maar ik zal blij zijn als ik morgenavond in Sanur bij m'n guesthouse zit. Volgende week verslag vanuit Bali! En o ja, het schijnt nogal te regenen op Bali..... 

Knuffels en take care, xxx

Pas: nog een video toegevoegd 

Foto’s

4 Reacties

  1. Weijnie:
    4 februari 2017
    Fijn dat na vorige week alles wat gezakt is, je gaat nu iets anders weg.
    Fijne tijd op Bali, ik geniet van je schrijven, heel leuk om te lezen.
    Groetjes Weijnie
  2. Myranda:
    4 februari 2017
    Veel plezier op Bali...........tikje jaloers :)
  3. Cathy:
    4 februari 2017
    He nichie,

    Lekker kleurtje, hoor, die nagellak! Haha!
    Heel veel plezier op Bali!

    Leuk, hoor, om steeds weer je verhalen te kunnen lezen! Wat een belevenissen!
    Mis je Nederland een beetje of valt dat wel mee?

    Groetjes en liefs, Caat
  4. Yvonne:
    6 februari 2017
    Hi Karine.....gezellig om je verhaal weer te lezen, ben benieuwd naar je verhalen op Bali, schrijf maar snel! X Yvonne